آلبوم مرا نفریبی حمیرا

متن آهنگ مرا نفریبی (گلهای رنگارنگ شماره ۴۷۱) حمیرا

♫♫♫
تو بمانی توبمانی که چو جانی در برم تو ندانی که ز عشق تو چه آمد بر سرم
که ز عشق تو چه آمد بر سرم اگر چه جهانی شده مرا شده دشمن
بمان تو برای شکسته دل من که چشم دل من شود زتو روشن
که چشم دل من شود زتو روشن شدم به تو عاشق خطا که نکردم
تورا به غم تو رها که نکردم برای دل تو چه ها که نکردم
شدم به تو عاشق خطا که نکردم سخن دشمنان مشنو از برم تو مرو
من به خاطر تو از جمله عزیزان یکباره برید بخدا مست عشق توام
تا که آتش غم شعله زد به دلم دست از همه یارا بهر تو کشیدم
از جمله عزیزان یکباره بریدم شکسته دلم را بده تو پناهی
که طفل دل من نکرده گناهی که طفل دل من نکرده گناهی
مرا که زعشقی نبوده نصیبی خدا کند ای گل مرا نفریبی
بدرد دل من تو همچو طبیبی خدا کند ای گل مرا نفریبی
MuhamaMusic

متن آهنگ هدیه عشق حمیرا

♫♫♫
گوینده:‌ آذر پژوهش

(فخرالدین عراقی)

دلی یا دلبری، یا جان و یا جانان، نمی‌دانم
همه هستی تویی، فی‌الجمله، این و آن نمی‌دانم
بجز تو در همه عالم دگر دلبر نمی‌بینم
بجز تو در همه گیتی دگر جانان نمی‌دانم

(بیژن ترقی)

با دل من
این ندیده وفا
این نکرده خطا
یار من
تو مهربان شو
تا که خدا
عشق و مهر و وفا
هدیه کرده به ما
در زمانه مرا
همدم و هم‌آشیان شو
بیا که به زاری
چو ابر بهاری
بگریم و دامان تو بگیرم
اگر چه که یک‌دم
نمیرم از این غم
ندیده رخت ترسم که بمیرم
بیا که نگاهت
دو چشم سیاهت
کشیده مرا
در عالم مستی
تو نور امیدی
تو صبح سپیدی
بیا که رود
از دل غم هستی
چو ابر بهاری
تو عقده‌گشایی
به سوز دل من
تو ساز و نوایی
به گلشن عشقم
تو شبنم پاکی
تو باد صبایی
که جان فزایی
بیا که نگاهت،
دو چشم سیاهت
کشیده مرا
در عالم مستی
تو نور امیدی
تو صبح سپیدی
بیا که رود
از دل غم هستی

دل من مشکن
به خدا تو ز من
گر جدا بشوی،
بی وفا بشوی
رفته با دگران
آشنا بشوی
چه کنم من تنها،
من و این دل رسوا
بیا که نگاهت،
دو چشم سیاهت،
کشیده مرا
در عالم مستی
تو نور امیدی،
تو صبح سپیدی،
بیا که رود
از دل غم هستی

(فخرالدین عراقی)

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد
چون یار من او باشد بی یار نخواهم ماند
چون غمخورم او باشد غمخوار نخواهم شد

(فخرالدین عراقی)

صفای سینه‌ام از گرمی سخن پیداست
نشان عاشقی از ناله‌های من پیداست
چگونه سوز دلم را نهان کنم از خلق
که آتش دلم از چاک پیرهن پیداست
چه پرسی از دل آشفته‌ام چو می‌بینی
که حال زارم از آن زلف پرشکن پیداست

(فخرالدین عراقی)

دلم سرگشته می‌دارد سر زلف پریشانت
چه می‌خواهد ازین مسکین سرگردان؟ نمی‌دانم
اگر مقصود تو جان است، رخ بنما و جان بستان
وگر قصد دگر داری، من این و آن نمی‌دانم
MuhamaMusic